This composition was written the week of August 20, 2022 for Seumas Macdonald’s “Greek 283” Prose Composition class. The assignment for the week was read the introduction to an Ancient Greek speech and then to compose a similar speech using rhetorical techniques from the source. I chose to read the introduction to Pericles’ Funeral Oration in Thucydides and then to translate the Gettysburg Address into Ancient Greek of hybrid Thucydidean-Lincolnian style.
Ἐκ τοῦ ἐπτὰ καὶ ὀγδοήκοντα ἔτων ἔτεκον οἱ μὲν πατέρες ἡμῶν νέον ἐπὶ τὴν ἠπείρον ἔθνος, ἐκύσατο δ᾽ ἐν ἐλευθερίᾳ καὶ ἀνετέθη τῇ προτάσει τῇ ὅτι πάντες γεννῶνται ἄνθρωποι ἴσοι.
νῦν δὲ στασιάζομεν ἐς μέγαν πόλεμον, βεβαιούμενοι εἰ ἐκεῖνο ἢ ἄλλο τι οὕτως ἐκυσάμενον καὶ οὕτως ἀνατεθὲν ἔθνος δύναιτ᾽ ἂν πολὺν χρόνον καρτερεῖν. ἀγειρόμενοι ἐπὶ μεγάλῳ πεδίῳ ἐκείνου τοῦ πολέμου ἐσμέν. ἥκομεν ἵνα τεμενίζωμεν μέρος ἐκείνου τοῦ πεδίου ὡς τάφοι οἷς ἐνταῦθα ἔδοσαν τοὺς βίους ὥστε ἐκεῖνο τὸ ἔθνος βιοῦν. πάντως δὲ προσήκει καὶ πρέπει ὅτι ποιοίμεθα τοῦτο.
Ἀλλ᾽ ἀληθεστερῶς ἀδύνατον ἡμῖν τεμενίζειν ἢ καθαγίζειν ἢ καθιεροῦν τοῦτο τὸ πέδον, ὃ γὰρ οἱ ἀνδρεῖοι, καὶ ζῶντες καὶ τεθνηκότες, οἳ ἐνταῦθα ἠγωνίζοντο, καθιερώκασιν ἀνωτέρω τῆς ἡμῶν δυνάμεως αὐξάνειν καὶ ἐλασσοῦν. ἡ δὲ οἰκουμένη οὔτε αἰσθήσεται οὔτὲ πολὺν χρόνον μεμνήσεται ἃ μὲν ἐνταῦθα λέγομεν, ἃ δ᾽ ἐποίησαν οὐδέποτε δυνατὰ ἐπιλανθάνεσθαι. ἡμῖν τοῖς ζῶσι μᾶλλον ἐνταῦθα ἀνατίθεσθαι τῷ ἀτελεῖ ᾧ οἱ ἐνταῦθα μαχεσάμενοι μέχρι τοσούτου καλῶς ἐπῆξαν ἔργῳ. ἡμῖν τοῖς ζῶσι μᾶλλον ἐνταῦθα ἀνατίθεσθαι τῷ μεγάλῷ ὃ παραμένει ἡμῖν ἔργῳ, ἵνα διὰ τοὺς θαπτομένους γιγνώμεθα προσανατιθέμενοι τῇ αἰτίᾳ ἧς ἕνεκα ἔδοσαν τὸ τελειότερον καὶ πληρέστατον τοῦ ἀνατίθεσθαι, ὅπως μὴ μάτην βουλεύωμεν τὸ αὐτοὺς τεθνηκεναι εἶναι, ὅπως τοῦτο τὸ ἔθνος σὺν θεῷ παλιγγίγνηται ἐς ἐλευθερίαν, ὅπως ἐκείνην τὴν πολιτείαν τοῦ δήμου, ὑπὸ τοῦ δήμου, καὶ ἕνεκα τοῦ δήμου οὐκ ἀπορρήσεται ἐκ τῆς γῆς.